Den stärke Sägen

In Dr. Will´s Diergarde in Klev hadde de Bäre Jonge gekräggen. Nou wase sej so in´t Wasslingsölder än lmmer an´t spölle. Op eene Kier wase sej üt öhre Kauw gestritzt än boaven in en groote Päppeleboom geklomme. Än dor wolle sej partout niet mehr haronder. Dr. Will stung onder met en Körske än lockene vergäfs. Ok met en Suckerklöntje än sogar met en fresse Frikadell, die Hermans gau gehaalt hat, kos hej si niet kriege.

Op ens kömmt d´r en Pater üt de Spyck vörbej, besütt sich die Mujte än frögt, of hej et ok es versüke soll.

Nou wasse sej vonejt, wie dän Pater dat Konststöck ferdigbrenge woll. Dän keek nor boaven, klätzden in de Hand, bes öm die twee Bäre ok rechtig aankeeke. Dann miek hej met de rechte Hand en heel groot Krüss, nät as of hej die Bäre sägene woll. Än wat mejnt gej? Die koame mäteen haronder än liete sich wer in öre Kauw brenge.

"Dat was dann ävel doch well en wonder", riepe se all, die dröm haröm gestoahn hadde. "Nex Wonder!" sej den Pater, "dat was Tejkensproak, wat anderes verstoahn die Diere jo niet. Erst häm ek van booven nor onder gewese. Soll hitte: kommt sofort haronder. Dann häm ek den Ärm van lenks nor rechts bewägt. Soll hitte: Kommt gej jetzt niet, saage wej den Boom af."